-
Anna Lobedan
Od 2014 r w zespole Teatru Narodowego w Warszawie. Ukończyła podstawową oraz średnią szkołę muzyczną w Krakowie w klasie skrzypiec i kontrabasu. Absolwentka Akademii Teatralnej im. A. Zelwerowicza w Warszawie. Stypendystka funduszu „Na rzecz młodych talentów“. Laureatka nagrody za rolę w spektaklu „Moulin Noir“ w reż. M. Przybylskiego oraz I miejsca w Międzynarodowym Konkursie Wokalnym „Singing Mask“ w Sankt Petersburgu. Finalistka Przeglądu Piosenki Aktorskiej we Wrocławiu. Występowała w teatrach: Ateneum im. S. Jaracza, Dramatycznym, Wielkim, Współczesnym, Roma. Współpracuje z Teatrem Polskiego Radia. Wieloletnia asystentka Zbigniewa Zamachowskiego w klasie piosenki aktorskiej a od 2018 roku pedagog Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie.
-
Lutosławski Quartet
Zespół odwołujący się swoją nazwą do wielkiego kompozytora XX wieku – Witolda Lutosławskiego – jest jednym z wiodących polskich kwartetów. Wystąpił na wielu festiwalach: Warszawska Jesień, Wratislavia Cantans, Klarafestival w Brukseli, Ankara Music Festival w Turcji, Hong Kong Arts Festival, Tongyeong International Music Festival w Korei Południowej, World Music Days, Jazztopad. Wystąpił w renomowanych salach koncertowych: w Tokio, Singapurze, Hangzhou, Pekinie, Atenach, Salonikach, Berlinie, Brukseli, São Paulo, czy w Filharmonii Narodowej oraz Studiu S1 w Warszawie. Zespół współpracował z paryskim IRCAM – Centre Pompidou.
Kwartet koncertował wspólnie z Garrickiem Ohlssonem, Kevinem Kennerem, Brunem Canino, Michelem Lethiekiem, Tomoko Akasaka, Eugenem Indjicem, Ryszardem Groblewskim, Andrzejem Bauerem oraz z wybitnymi jazzmanami, takimi jak Kenny Wheeler, John Taylor, Uri Caine, Benoît Delbecq.
Zespół nagrywał dla wytworni Naxos, NFM, DUX i CD Accord.
Lutosławski Quartet wykonuje głównie muzykę XX i XXI wieku, skupia się przy tym na popularyzacji muzyki polskiej, m.in. Witolda Lutosławskiego, Karola Szymanowskiego, Pawła Mykietyna, a także Marcina Markowicza – jednego z członków kwartetu.
Lutosławski Quartet działa jako jeden z zespołów Narodowego Forum Muzyki we Wrocławiu.
-
Malwina Lipiec
Harfistka. Występuje jako solistka w NFM Filharmonii Wrocławskiej. Jest doktorem sztuk muzycznych. Od 2009 r. prowadzi klasę harfy w Akademii Muzycznej im. K. Lipińskiego we Wrocławiu, w której pracuje na stanowisku adiunkta. Z wyróżnieniem ukończyła Akademię Muzyczną w Krakowie w klasie B. Lutak-Modrinić, a także podyplomowe studia mistrzowskie w Królewskim Konserwatorium w Brukseli w klasie harfy S. Mildonian i J. Bouškovej. Jest laureatką wielu nagród i stypendiów artystycznych, w tym Ministerstwa Kultury w Polsce i w Belgii, a także Prezydenta Miasta Krakowa. Nagrała kilkadziesiąt płyt z muzyką kameralną, symfoniczną, filmową i teatralną. Poza swoją największą pasją, jaką jest harfa, ma rozliczne zainteresowania: taniec, filozofia, film i podróże. Jest szczęśliwą mamą dwójki dzieci – Mili i Juliana.
-
Zbigniew Zamachowski
Dla jednych to znany aktor filmowy (zagrał w ok. 130 filmach), dla innych niezwykły głos dubbingowy („Lilo i Stich”, „Stuart Malutki”, „Shrek”, „Ratatuj”, „Wielka szóstka”), inni znają go z desek teatru (Teatr Studio, Teatr Narodowy w Warszawie, Teatr Telewizji).
Od początku swojej kariery aktorskiej Zamachowski związany jest z estradą. Podczas studiów grał w poznańskim kabarecie TEY. W 1980 na Festiwalu Opolskim pokazał swój autorski program, za który dostał II nagrodę. Na Przeglądzie Piosenki Aktorskiej we Wrocławiu razem z Adrianną Biedrzyńską wykonał pamiętną piosenkę Krystyny Sienkiewicz i Bohdana Łazuki „Czy te oczy mogą kłamać?”. Śpiewał także piosenki Agnieszki Osieckiej, Jonasza Kofty, utwory pochodzące z Kabaretu Starszych Panów. Pisał własne teksty i komponował muzykę do etiud filmowych, sztuk teatralnych. W warszawskim Teatrze na Targówku zagrał w muzycznym przedstawieniu „Zimy żal” Jeremiego Przybory i Magdy Umer (1989). Artysta zajmuje się również szkoleniem przyszłych śpiewających aktorów na Akademii Teatralnej w Warszawie.
Do tej pory największymi spektaklami estradowymi Zamachowskiego były: cieszący się ogromną popularnością „Big Zbig Show” z warszawskiego Teatru Buffo (1993), w którym aktorsko i wokalnie sparodiował peerelowskie festiwale oraz „Zamach na MoCarta, czyli… jeżeli śpiewać to nie indywidualnie” (2010) w reżyserii Krzysztofa Jaślara.
20 lat minęło…
Historia festiwalu zaczęła się na długo przed jego pierwszą edycją w 2004 roku. Pomysł formował się w głowie założyciela, wizjonera, człowieka myślącego odważnie i wybiegającego swoimi planami w przyszłość. Marek Markowicz widział w Zamku Książ miejsce, które może rozkwitać sztuką, tętnić życiem nie tylko turystycznym, biznesowym i pragmatycznym… ale również tym eterycznym, w którym raz na jakiś czas będziemy mogli zatopić się w muzyce i sztuce wraz z wybitnymi artystami.
Był również pasjonatem historii i jako jeden z pierwszych postanowił uhonorować organizowane przez siebie wydarzenie imieniem Księżnej Daisy, której historia zrobiła na nim wielkie wrażenie, a jej umiłowanie do sztuki stanowiło naturalny łącznik pomiędzy dawnymi czasami, historią Zamku Książ a współczesnością. Festiwal to misja. Misja krzewienia kultury, dzielenia się nią, stwarzania wspólnoty z tymi, którzy przychodząc na koncerty i pokazy teatralne, odczuwają podobnie do artystów występujących dla nich na scenie, wzruszają się i dobrze bawią – razem z artystami. Festiwal w swojej dwudziestoletniej historii wielokrotnie się przeobrażał, zmieniał nazwę, szatę graficzną i formułę. Zmieniał termin i eksperymentował ze zmianą miejsc (mało kto może pamiętać, że przez dwie swoje edycje odbywał się również w Pszczynie lub że przez kilka lat koncerty organizowane były w różnych miejscach Wałbrzycha – w Ratuszu, Kościele Ewangelickim, szpitalu czy np. w bibliotece w Świebodzicach). Festiwal dopasowuje się do potrzeb, warunków, możliwości. Jedno się jednak nie zmieniło i nie zmieni nigdy: poczucie misji. Chęć podzielenia się pięknem, spotkania w wyjątkowej atmosferze, przeżywania tego piękna i sprawiania, żeby w naszym życiu było „jeszcze coś”, „coś” poza zwykłą prozą życia. Ciekawe, czy Marek Markowicz wybiegał w przyszłość aż tak daleko i przewidział, że zapoczątkowany przez niego festiwal będzie obchodził swój jubileusz dwudziestolecia. Zapraszamy Państwa serdecznie na dwa wyjątkowe wieczory.
Program
Czwartek, 19:30
Program koncertu poświęcony jest jednemu z najtrudniejszych tematów tak w sztuce, jak i w naszym życiu – śmierci dziecka. Punktem wyjścia dla kompozycji programu jest 5 pieśni Gustava Mahlera, które skomponował do wierszy Friedricha Rückerta. „Kindertotenlieder”, bo taki jest tytuł cyklu pięciu pieśni Mahlera, to jedna z piękniejszych i bardziej poruszających jego kompozycji. Pięć pieśni oryginalnie napisanych zostało na skład orkiestry symfonicznej. Wersję kameralną na kwartet smyczkowy, harfę, kontrabas i głos opracował Marcin Markowicz. Jego autorstwa jest również kolejna kompozycja – „Mazurek Josimy”. Utwór inspirowany jest „Mazurkiem nr 4” Josimy Feldschuh, jedenastoletniej kompozytorki z warszawskiego getta. Rodzinie Josimy udało się szczęśliwie uciec z getta. Niestety, młoda kompozytorka, była już wtedy w finalnym stadium gruźlicy i niedługo po ucieczce rodziny zmarła. Mazurek, jaki napisała Josima stanowi punkt wyjścia, a jednocześnie zwieńczenie kompozycji Markowicza. Na koniec utworu bowiem usłyszymy nagranie oryginalnego „Mazurka nr 4” w wykonaniu Marcina Maseckiego. Utwór „Black Angels” Georga Crumba napisany został jako tren lub lament odnoszący się do wojny w Wietnamie. Wyraźnie słyszalne nawiązania do grozy wojennej stały się z biegiem lat muzyczną ilustracją okrucieństw każdej wojny. W „Black Angels” tradycyjny kwartet smyczkowy poszerza swoje brzmienia zarówno o wykorzystywaną elektronikę, jak i o instrumenty perkusyjne, a także… nastrojone w odpowiednich wysokościach kieliszki z wodą. Wydźwięk tego utworu jest niezwykle mocny i idealnie dopełnia kompozycje Mahlera oraz Markowicza. Wojna pochłania tysiące ofiar. Jednak to śmierć cywilów, a szczególnie dzieci budzi w nas największe emocje. Wciąż przecież nie możemy zapomnieć aktu rosyjskiej agresji, gdy 16 marca 2022 roku zbombardowali szpital w Mariupolu z napisem „DZIECI”.
niedziela, 19:30
Autorski recital aktora teatralnego i filmowego Zbigniewa Zamachowskiego to spotkanie z piosenką aktorską w znakomitej interpretacji. Talent muzyczny aktora wraz z perfekcyjną techniką i kulturą wokalną sprawiają, że wykonywane piosenki na długo zostają w pamięci.
W koncercie znajdują się autorskie utwory Zbigniewa Zamachowskiego (między innymi „Credo życiowe”, „W małym miasteczku”), oraz oryginalne interpretacje piosenek znanych twórców: Wasowskiego, Przybory, Młynarskiego, Korcza, Nohavicy, Dębskiego, Satanowskiego, Stachury, Bukartyka i wielu innych. Wykonawca śpiewa również utwory pochodzące z przedstawienia Teatru Syrena – „Zamach na MoCarta”, a więc przede wszystkim przebój radiowej „Trójki” – „Kobiety jak te kwiaty”.
Zbigniewowi Zamachowskiemu towarzyszy w programie pianista, kompozytor i aranżer – Roman Hudaszek.
Bilety
Ceny biletów na koncert w dniu 20.04.2023 r.:
- Normalny: 30 pln,
- Ulgowy: 25 pln
Ceny biletów na koncert w dniu 23.04.2023 r.:
- Normalny: 60 pln,
- Ulgowy: 50 pln
Kontakt
W sprawach związanych z Festiwalem prosimy o kontakt na adres: info@festiwaldaisy.pl
Partnerzy
Organizator
Mecenasi
Partnerzy
Partnerzy medialni
